W poprzednim artykule poruszony został ważny temat rozwijania w dzieciach umiejętności dbania o samego siebie. Dziś krótko o innej, niemniej ważnej, umiejętności troszczenia się o innych.
Może się wydawać, że dziecko w wieku przedszkolnym jest zbyt małe, by mogło dbać o innych, wspierać ich oraz realnie wpływać na ich życie. Oczywiście, dzieci w tym wieku same potrzebują dużego wsparcia, troski i uwagi. Nie oznacza to jednak, że nie mogą działać na rzecz innych.
Za pomocą tworzonych przez nas materiałów interaktywnych przeznaczonych do prowadzenia edukacji obywatelskiej i społecznej w przedszkolu zamierzamy rozbudzać w dzieciach poczucie sprawczości i pokazywać im, w jaki sposób mogą troszczyć się o innych. A możliwości jest wiele😊
Dzieci w wieku przedszkolnym mogą:
- Reagować, gdy ktoś potrzebuje ich pomocy, np. w ściągnięciu zabawki z półki, pozbieraniu rozsypanych kredek czy w znalezieniu zgubionej w przedszkolnej sali zabawki.
- Pocieszyć i wesprzeć, gdy ktoś jest smutny, przewrócił się czy spotkała go inna przykrość.
- Zgłosić dorosłemu, gdy komuś dzieje się coś złego.
- Podzielić się z innymi swoją wiedzą, np., gdy nowy uczeń nie wie, gdzie leżą mazaki.
- Nie dokuczać i nie wyśmiewać innych.
- Dzielić się z innymi, choć warto pamiętać o tym, że dziecko ma prawo odmówić dzielenia się swoją własnością.
- Pamiętać o swoich przyjaciołach w ważne dla nich dni, np. złożyć życzenia czy narysować obrazek dla kolegi, który obchodzi urodziny.
- Zwracać się do innych w miły sposób i używać słów „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”.
- Zapraszać innych do zabawy i nie wykluczać nikogo z uwagi na odmienność.
- Dbać o wspólną przestrzeń, np. sprzątając zabawki po wspólnej zabawie.
- Pomagać w obowiązkach domowych stosownie do wieku i możliwości.
Oczywiście, to my, dorośli powinniśmy towarzyszyć dzieciom w rozwijaniu umiejętności dbania o innych. W tym celu dobrze jest dawać dobry przykład, udzielać wskazówek, podpowiadać i wspierać dziecko w podejmowanych przez nie działaniach. Choć bywa to trudne i wymagające warto to robić, ponieważ w ten sposób dokładamy cegiełkę do budowania empatycznego i bezpiecznego społeczeństwa.